Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Ostrołęce

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Teresa Suchcicka
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Małgorzata Laskowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 września 2015 r. w O.

sprawy z odwołania G. S.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wypłatę części uzupełniającej renty rolniczej

na skutek odwołania G. S.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 21 stycznia 2015r. znak (...)

orzeka:

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala, iż G. S. ma prawo do wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej w pełnej wysokości począwszy od 1 stycznia 2015r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21.01.2015r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej należnej G. S..

G. S. wniosła odwołanie od tej decyzji. Podniosła, że żyje z mężem w separacji, mieszkają oddzielnie. Mąż nabył nieruchomość od swoich rodziców jak był jeszcze kawalerem.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, że odmówił wypłaty części uzupełniającej renty w 100% na podstawie art.28 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz.1403). Stwierdził bowiem, że odwołująca się nie zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej - wydzierżawiona jest tylko część gospodarstwa rolnego.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 1.12.2014r. Prezes KRUS przyznał G. S. prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy na okres od dnia 1.10.2014r. do 30.11.2016r. Jednocześnie organ rentowy zawiesił w 50% wypłatę części uzupełniającej świadczenia z powodu prowadzenia działalności rolniczej.

W dniu 15.12.2014r. G. S. przedłożyła organowi rentowemu umowę dzierżawy zawartą w dniu 15.12.2014r. ze S. K., z której wynikało, iż umową tą wydzierżawiono 4,82 ha. Pozostałe 6,14 ha stanowi własność męża odwołującej się T. S..

W dniu 21 stycznia 2015r Prezes KRUS wydał przedmiotową – zaskarżoną decyzję odmawiającą podjęcia wypłaty części uzupełniającej renty w pełnej wysokości z uwagi na fakt, iż małżonek odwołującej się jest właścicielem gospodarstwa rolnego.

Małżonkowie G. i T. S. od czterech lat mieszkają oddzielnie, nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. Odwołująca się zamieszkuje w O. Nr(...) - u swojej matki, T. S. również u swojej matki w O. Nr (...).

Zarówno odwołująca się, jak i jej mąż nie prowadzą żadnej działalności rolniczej, ani w zakresie produkcji zwierzęcej ani roślinnej. Oboje są cierpią na szereg schorzeń, odwołująca się co drugi dzień jeździ na dializy. Gospodarstwo rolne stanowiące własność T. S. obrabia od 2006 roku sąsiad G. B.. W dniu 27.04.2015r. aktem notarialnym T. S. gospodarstwo rolne stanowiące jego majątek odrębny darował siostrze Z. N. – faktycznie jednak nadal obrabia je G. B..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:

zeznania świadków: T. S. (k. 25) i G. B. (k.36), zeznania odwołującej G. S. złożone w charakterze strony (k.25-26), akt notarialny (k.15) oraz dokumenty znajdujące się w aktach rentowych (...), akta I C 142/15.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W myśl art.28 ust.3 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2015, poz. 704 ze zm.) wypłata części uzupełniającej emerytury rolniczej ulega zawieszeniu, jeżeli emeryt nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, z zastrzeżeniem ust. 5-7 i 9-11.

Interpretacji tego przepisu należy dokonać w oparciu o art.6 pkt 3 w/w ustawy, który definiuje pojęcie prowadzenia działalności rolniczej jako działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym produkcji ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej, rybnej i leśnej. Dopiero łączne rozpoznawanie wskazanych przepisów pozwala na prawidłową interpretację pierwszego z nich, uprawniającą zdaniem Sądu organ rentowy do zawieszenia wypłaty części należnego świadczenia, o ile odwołująca się posiadałaby bądź byłby współwłaścicielką gospodarstwa rolnego, w którym w dalszym ciągu prowadziłby działalność produkcyjną określoną w art.6 pkt 3. Podobny pogląd wyraził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 06.05.2004r. (II UZP 5/04 OSNP 2004r nr 22, poz. 389), gdzie stwierdził, że wypłata części uzupełniającej świadczenia rolnika, który będąc właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego faktycznie nie prowadzi w nim działalności rolniczej w rozumieniu art.6 pkt 3 nie ulega zawieszeniu na podstawie art.28 ust. 1 i 3 w związku z ust. 4 tej ustawy. Z kolei w uzasadnieniu Sąd podniósł, iż porównanie ustępów l i 4 art.28 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników nie może polegać na zestawianiu pojęcia "prowadzenie (kontynuowanie) działalności zarobkowej" z pojęciem "własności lub posiadania gruntu", gdyż są to pojęcia nieprzystawalne. Zawieszenie wypłaty świadczeń nie dotyczy osoby jedynie posiadającej majątek nieruchomy w postaci gospodarstwa rolnego, lecz tylko takiej, która prowadzi gospodarstwo rolne, które powinno przynosić i z reguły przynosi jej dochód. Posiadacz gospodarstwa rolnego, który utracił możliwość jego prowadzenia i uzyskiwania tą drogą środków utrzymania, zachowuje prawo do świadczeń w pełnej wysokości. Taki sam pogląd zaprezentował Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 08.12.2004r. (III Aua 598/04 Apel. Warszawa 2005 nr 4, poz. 16), w którym stwierdził, że zawieszenie wypłaty emerytury rolniczej nie dotyczy osoby jedynie posiadającej gospodarstwo rolne, ale tylko takiej osoby która gospodarstwo rolne prowadzi i gospodarstwo to przynosi jej dochód.

Jak zatem wynika z powoływanych przepisów rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie zależne było od ustalenia, czy G. S. prowadzi działalność rolniczą.

Z art.28 ust.4 w/w ustawy, na który powołuje się organ rentowy, wynika, że uznaje się, że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego.

Jednakże należy zwrócić uwagę, że z powołanego powyżej przepisu wynika jedynie domniemanie, że jeżeli emeryt lub jego małżonek są właścicielami (współwłaścicielami) gospodarstwa rolnego – to przyjmuje się, że prowadzą oni działalność rolniczą. Domniemanie to można jednak obalić, co w przekonaniu Sądu odwołująca się uczyniła w tym postępowaniu.

Z zeznań świadków T. S. i G. B. oraz z zeznań odwołującej się wynika, że G. S. nie nadaje się do pracy w gospodarstwie rolnym. Nie prowadzi żadnej produkcji roślinnej. Nie prowadzi też żadnej produkcji zwierzęcej. Schorzenia, na które cierpi – w tym konieczność stałych dializ - uniemożliwiają jej jakąkolwiek działalność rolniczą. Podobnie mąż odwołującej się z uwagi na zły stan zdrowia nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej – praktycznie od 2006r., a przedmiotowe gospodarstwo – stanowiące do dnia 27.04.2015r. jego własność - dzierżawi G. B. .

Sąd dał wiarę przesłuchanym świadkom i odwołującemu. Zeznania są spójne, logiczne, znajdują powiedzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, w szczególności w dokumentacji medycznej dot. odwołującej się.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie przekonuje, iż ani odwołująca się, ani jej małżonek nie prowadzą działalności rolniczej, a organ rentowy nieprawidłowo zawiesił wypłatę części uzupełniającej świadczenia odwołującej się.

Z tych względów Sąd uznał, że nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art.28 ust.3 powoływanej ustawy, bowiem odwołująca się nie prowadzi działalności rolniczej. Tym samym nie ma wobec niej zastosowania art.28 ust.4 w/w ustawy, gdyż stosuje się go tylko w przypadku rencistów prowadzących działalność rolniczą.

Wobec powyższego Sąd uznał, że winna być wypłacana część uzupełniająca renty, zgodnie z wnioskiem od 1 stycznia 2015r.

Z tych względów, Sąd Okręgowy na mocy art.47714§ 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.