Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Ostrołęce

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2014 r. w O.

sprawy z odwołania H. B. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania H. B. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 17.03.2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17.03.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. dokonał waloryzacji emerytury przysługującej H. B. (1) i jednocześnie zmniejszył wypłatę o kwotę 465,25zł.

H. B. (1) wniosła odwołanie od tej decyzji. Podniosła, że zmniejszenie zostało obliczone błędnie.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. wniósł o oddalenie odwołania. Wskazał, że zmniejszenia emerytury dokonał zgodnie z art.140 ust.1 pkt 3 w zw. z art.139 ust.1 pkt 5 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, które zezwalają na egzekucję do 25% świadczenia. Ponieważ po waloryzacji emerytura wynosi 1.861,03zł, zatem 25% wysokości tego świadczenia wynosi 465,25zł.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

decyzją z dnia 17.03.2014r. ZUS dokonał od dnia 01.03.2014r. waloryzacji emerytury przysługującej H. B. (2).

Wysokość zwaloryzowanej emerytury ustalił przez pomnożenie kwoty świadczenia ustalonego na dzień 28.02.2014r. tj. 1831,72zł przez wskaźnik waloryzacji 101,6%. Tak obliczona emerytura po waloryzacji wyniosła 1.861,03zł. Jednocześnie w decyzji tej ZUS dokonał zmniejszenia emerytury w związku z prowadzoną egzekucją sądową o kwotę 465,25zł.

Odwołująca nie kwestionowała sposobu waloryzacji swej emerytury. Nie zgodziła się jedynie z wysokością pomniejszenia swej emerytury, ustalaną zaskarżoną decyzją na kwotę 465,25zł.

Zgodnie z art.139 ust.1 pkt 5 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) – ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie – po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych – podlegają potrąceniu sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne.

Zgodnie natomiast z art.140 ust.1 pkt 3 w/w ustawy – potrącenie, to może być dokonywane do wysokości 25% świadczenia.

Odwołująca stanęła na stanowisku, że z brzmienia art.139 ust.1 w/w ustawy wynika, że 25% świadczenia, które może być egzekwowane, należy liczyć od wysokości emerytury netto, a nie brutto – jak uczynił to ZUS. Odwołująca swe przekonanie o powyższej interpretacji opierała na sformułowaniu, że potrącenia dokonuje się „po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych”.

Taka interpretacja art.139 ust.1 w/w ustawy nie jest prawidłowa. Z brzmienia powołanego powyżej przepisu wynika jedynie, że przed dokonaniem jakiegokolwiek potrącenia od świadczenia - należy odliczyć składkę na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i inne należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że ustalanie wysokości dopuszczalnego potrącenia odnosi się do świadczenia netto (tak: komentarz do ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych pod red. Kamila Antonowa, wyd. ABC, komentarz do art.139). Nadto taka interpretacja wynika wprost z art.140 ust.7 w/w ustawy. Zgodnie z tym przepisem – wysokość części świadczenia podlegającego egzekucjom, o których mowa w ust.1, ustala się od kwoty świadczenia przed odliczeniem miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Wobec powyższego ZUS prawidłowo zmniejszył emeryturę, dokonując obliczeń od kwoty brutto emerytury. Skoro po waloryzacji wysokość emerytury wyniosła 1.861,03zł, to 25% z tej kwoty wynosi 465,25zł.

Na marginesie jedynie, odnosząc się do zastrzeżeń odwołującej zgłaszanych w toku postępowania co do innych kwestii związanych z wysokością jej emerytury, podnieść należy, że z odwołania H. B. (1)toczyła się także pod sygn. akt IIIU 112/14 sprawa dotycząca decyzji z dnia 10.01.2014r. H. B. (1)kwestionowała sposób obliczenia wysokości jej emerytury. W powołanej sprawie dnia 23.09.2014r. także zapadł wyrok, w którym Sąd oddalił odwołanie, uznając, że wysokość emerytury obliczona jest w zaskarżonej decyzji prawidłowo. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie Sąd nie analizował ponownie wysokości emerytury H. B. (1), albowiem tego dotyczyło postępowanie IIIU 112/14. Sąd dopuścił jedynie dowód z dokumentów znajdujących się w sprawie sygn. akt IIIU 112/14 tj. z wyroku z dnia 23.09.2014r. oraz z pisma z k.37-40, w którym ZUS wskazał sposób obliczenia emerytury H. B. (1).

Mając to wszystko na uwadze, na mocy art.477 ¹⁴§1 kpc Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.