Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Ostrołęce

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Grażyna Załęska-Bartkowiak
Protokolant:	sekretarz sądowy Emilia Kowalczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. w O.

sprawy z odwołania E. M.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania E. M.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 26.09.2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26.09.2014r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił E. M. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy.

E. M. wniósł odwołanie od powyższej decyzji. Podniósł, że choruje na padaczkę i ma zaniki pamięci.

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na to, że E. M. nie spełnił koniecznego warunku do przyznania prawa do renty, a mianowicie nie został uznany przez komisję lekarską KRUS za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. M.ma (...) lat. Był uprawniony do renty rolniczej w okresie od dnia 01.03.1996r. do dnia 30.09.2006r. Następnie E. M.ubiegał się o prawo do renty w 2006r. oraz w 2008r., lecz zapadały decyzje odmawiające mu prawa do renty.

Dnia 12.05.2014r. E. M. złożył kolejny wniosek o ustalenie prawa do renty rolniczej. Orzeczeniem lekarza rzeczoznawcy KRUS z dnia 27.06.2014r. E. M. nie został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. Analogiczne stanowisko zajęła Komisja lekarska KRUS w orzeczeniu z dnia 22.09.2014r.

W związku z tym zaskarżoną decyzją odmówiono E. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Sąd zważył, co następuje:

zgodnie z art.21 ust.1 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn. Dz.U. z 2013, poz.1403 ze zm.) - renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1.  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2,

2.  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym,

3.  całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, lub w okresach o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl odpowiednich przepisów art.21 w/w ustawy - za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (ust. 5).

Wobec powyższego skuteczność odwołania E. M. zależna była od wykazania przez niego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Na okoliczność stanu zdrowia odwołującego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu neurologii i psychiatrii. Po przeprowadzonym badaniu, po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną dotyczącą stanu zdrowia odwołującego oraz mając na uwadze okoliczności ustalone w drodze wywiadu z badanym, biegli rozpoznali u E. M.: padaczkę z napadami uogólnionymi rzadkimi, zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa bez podrażnienia czy uszkodzenia korzeni nerwowych, przebytą rwę kulszową prawostronną i zespół uzależnienia od alkoholu w fazie wstępnej lub krytycznej.

W konkluzji biegli stwierdzili, że aktualny stan zdrowia odwołującego nie czyni go osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

W uzasadnieniu opinii biegli sądowi podali, że w obecnym stanie zdrowia nie stwierdza się, aby schorzenia, na które choruje odwołujący i ich stopień nasilenia klinicznego, powodowały okresową całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegli stwierdzili, że od 10 lat odwołujący ma uogólnione rzadkie napady padaczki. Nie posiada nowego Eeg. Leczy się systematycznie lekami przeciwpadaczkowymi, a stan ponapadowy jest krótki. Ostatni napad był w sierpniu 2014r. Biegli stwierdzili także, że bóle kręgosłupa LS są bez podrażnień korzeni nerwowych. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzili ogniskowego uszkodzenia (...). Przebyta rwa kulszowa obecnie jest bez objawów podrażnienia, czy uszkodzenia korzeni nerwowych (k.12-14).

Żadna ze stron postępowania nie wniosła w zakreślonym terminie zarzutów do tak brzmiącej opinii.

Przy czym odwołujący na rozprawie z dnia 15.01.2015r. nie zgodził się z wnioskami płynącymi z tej opinii, stając na stanowisku, że jego stan zdrowia uzasadnia przyznanie mu prawa do renty rolniczej.

W ocenie Sądu Okręgowego należało podzielić wywody i wnioski zawarte w pisemnej opinii biegłych sądowych. Na okoliczność stanu zdrowia E. M. wypowiadali się biegli specjalizujący się w schorzeniach zgłaszanych przez odwołującego. Wnioski biegłych zostały sformułowane po przeprowadzeniu wywiadu, badaniu odwołującego się i analizie dokumentacji medycznej zgromadzonej w związku z występującymi u niego schorzeniami. Wnioski wynikające z opinii są jasne, zostały poparte logiczną argumentacją, z której wynika, że stan zdrowia odwołującego się nie powoduje u niego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Odwołujący ma wprawdzie duże gospodarstwo rolne, bo o pow.22 ha. Specjalizuje się w chowaniu młodego bydła. Jednakże z opinii biegłych wynika, że schorzenia, na które cierpi, nie naruszają sprawności jego organizmu w taki sposób, aby odwołujący utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. Odwołujący wskazał, że pracę tę uniemożliwia mu padaczka oraz bóle kręgosłupa. Przy czym z opinii biegłych wynika, że odwołujący miewa rzadkie napady padaczki, a stan ponapadowy jest krótki. Już choćby z faktu, że odwołujący nie ma wykonanego aktualnego badania Eeg wynika, że jest to choroba, która nie uniemożliwia odwołującemu funkcjonowania i pracy w gospodarstwie. Natomiast w przypadku bólu kręgosłupa – podnieść należy, że zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa są bez podrażnienia i uszkodzenia korzeni nerwowych, co oznacza, że zmiany te nie są na takim stopniu zaawansowania, aby uprawniały do stwierdzenia całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Okoliczność, że odwołujący korzysta z pomocy syna czy sąsiada w niektórych pracach w gospodarstwie także nie jest samoistną przesłanką do przyznania prawa do renty rolniczej. Oczywistym jest, że członkowie rodziny czy sąsiedzi wspierają się, w tym także w pracy w gospodarstwie rolnym. Natomiast przesłanką do uzyskania prawa do renty jest ustalenie, że nastąpiło takie naruszenie sprawności organizmu, które spowodowało utratę zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. Tymczasem z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że do takiego naruszenia nie doszło. Także okoliczność, że odwołujący otrzymywał rentę w latach 1996-2006 nie stanowi samoistnej przesłanki do przyznania odwołującemu aktualnie renty, skoro obecnie jego stan zdrowia już tego nie uzasadnia.

Przy rozstrzyganiu tej sprawy Sąd miał na uwadze, że w wyroku z dnia 03.02.2010r. Sąd Najwyższy stwierdził, że Sąd musi zwrócić się do biegłego, jeśli dojdzie do przekonania, że okoliczność mająca istotne znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy może zostać wyjaśniona tylko w wyniku wykorzystania wiedzy osób mających specjalne wiadomości. W takim przypadku dowód z opinii biegłego z uwagi na składnik wiadomości specjalnych jest dowodem tego rodzaju, że nie może być zastąpiony inną czynnością dowodową ani wnioskowaniem na podstawie innych ustalonych faktów (II PK 192/09, LEX nr 584735). Natomiast w wyroku z dnia 03.11.2009r. Sąd Najwyższy stwierdził, że Sąd nie może samodzielnie dokonać ustalenia dotyczącego stanu zdrowia i stopnia naruszenia sprawności organizmu pod kątem zachowania lub braku zdolności do pracy. Nadto w wyroku z dnia 03.09.2009r. Sąd Najwyższy stwierdził, że gdy sprawa wymaga wiadomości specjalnych, to Sąd nie może rozstrzygać wbrew opinii biegłych (II UK 30/09, LEX nr 537018).

Mając to na uwadze, Sąd uznał, że brak jest podstaw do przyznania odwołującemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i odwołanie oddalił na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.