Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Ostrołęce

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Grażyna Załęska-Bartkowiak
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Beata Ossowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2015 r. w O.

sprawy z odwołania W. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania W. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 29.10.2014r. znak (...)

orzeka:

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje W. K. prawo do emerytury, począwszy od dnia 04.10.2014r.;

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz W. K. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

3.  stwierdza brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.10.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił W. K. prawa do emerytury.

W. K. wniósł odwołanie od tej decyzji. Ostatecznie wniósł o zmianę decyzji poprzez przyznanie mu prawa do emerytury począwszy od dnia 04.10.2014r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że W. K. nie spełnia warunków do przyznania wcześniejszej emerytury, o których mowa w art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż pomimo osiągnięcia wymaganego wieku emerytalnego 60 lat i legitymowania się ponad 25-letnim ogólnym stażem pracy, nie posiada wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Przy czym po przeprowadzeniu postępowania dowodowego pełnomocnik ZUS pozostawił rozstrzygnięcie do uznania Sądu.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 10.09.2014r. W. K. złożył w Oddziale ZUS wniosek o emeryturę z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Po rozpoznaniu tego wniosku decyzją z dnia 29.10.2014r. ZUS odmówił mu prawa do tego świadczenia, uznając, że osiągnął wymagany wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. legitymuje się ogólnym stażem pracy wynoszącym 25 lat, lecz nie przepracował 15 lat w szczególnych. ZUS nie uznał bowiem żadnego okresu jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

W. K. urodził się dnia (...)Zatem podstawą ubiegania się przez niego o prawo do emerytury jest art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń (tekst jedn. Dz. U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) w zw. z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 31.12.1948r., jeżeli:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn,

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE, za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa,

- w dniu 01.01.1999r. udowodnił 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zatem w przedmiotowej sprawie spór ostatecznie sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy odwołujący zgromadził 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Na okoliczność charakteru pracy w Przedsiębiorstwie (...)w C.odwołujący złożył do ZUS świadectwo wykonywania pracy zaliczonej do pierwszej kategorii zatrudnienia z dnia 18.05.1998r. Wynika z niego, że w okresie od dnia 02.05.1979r. do dnia 30.06.1992r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako spichrzowy, która to praca zaliczona jest do wykazu A, działu X, poz.10 pkt 8 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa i Gospodarski Żywnościowej z dnia 31.03.1988r. w sprawie pierwszej kategorii zatrudnienia (Dz.U. MRiGŻ Nr 8, poz.43).

ZUS nie uznał tego okresu jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, gdyż w w/w świadectwie brak jest określenia charakteru wykonywanej pracy ściśle według wykazu A, działu X, poz.10 pkt 8 w/w rozporządzenia.

Z zeznań odwołującego W. K. (k. 24-24v) wynika, że przez cały okres zatrudnienia pracował jako spichrzowy spichlerza podłogowego. Z tego tytułu otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szkodliwych, gdyż była to praca w dużym zapyleniu.

Sąd dał wiarę zeznaniom odwołującego, gdyż znajdują one potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach osobowych. We wszystkich bowiem dokumentach odwołujący określany jest jako spichrzowy. Sąd uznał, że treść dokumentów znajdujących się w aktach osobowych nie pozostawia wątpliwości, że odwołujący przez cały okres zatrudnienia wykonywał pracę spichrzowego. Zatem nie jest konieczne wzbogacenie materiału dowodowego o inne dowody.

Wobec powyższego Sąd uznał, że zachodzą podstawy do uznania, że odwołujący pracował w szczególnych warunkach w okresie od dnia 02.05.1979r. do dnia 30.06.1992r. Jest to okres wynoszący 13 lat i 2 miesiące. Stanowisko to jest wyszczególnione w wykazie A dziale X poz.10 w/w rozporządzenia. Są to prace przy wytwarzaniu mąki, kasz, płatków i śruty. Natomiast sprecyzowanie tego stanowiska znajduje się w Zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa i Gospodarski Żywnościowej z dnia 31.03.1988r. w sprawie pierwszej kategorii zatrudnienia, które w wykazie A, dziale X, poz.10 pkt 8 wymienia spichrzowego w spichrzach podłogowych.

Ponadto odwołujący pracował jako spichrzowy w Przedsiębiorstwie (...) w O. M.. w okresie od dnia 01.07.1996r. do dnia 31.12.1996r. (6 miesięcy), od dnia 02.01.1997r. do dnia 31.12.1997r. (1 rok) i od dnia 02.01.1998r. do dnia 31.12.1998r. (1 rok). Pracował tam w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umów o pracę zawieranych na czas określony, co wynika ze świadectw pracy. Wprawdzie w pierwszym okresie był także kierowcą ciągnika, co wynika z zapisu w świadectwie pracy, lecz Sąd miał na uwadze, że praca kierowcy ciągnika jest także pracą wykonywaną w szczególnych warunkach. Jest ona wymieniona w wykazie A, dziale VIII, poz.3 w/w rozporządzenia.

Wobec powyższego okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach przez W. K. wynoszą łącznie 15 lat i 8 miesięcy.

Nadto W. K. nie jest członkiem OFE.

Z tych względów Sąd uznał, że W. K.spełnił wszystkie przesłanki do uzyskania prawa do emerytury w oparciu o art.184 powoływanej na wstępie ustawy i przyznał mu prawo do emerytury począwszy od dnia (...)stosownie do treści art.129 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, gdyż z tą datą odwołujący ukończył 60 lat.

Mając to na uwadze, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję na mocy art.477 ¹⁴§2 kpc.

Stosownie do treści art.118 ust.1 a w/w ustawy – Sąd, orzekając o prawie do emerytury, ma obowiązek stwierdzenia, czy organ rentowy ponosi lub nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji i przyznanie tego prawa na etapie postępowania administracyjnego. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie ZUS nie ponosi takiej odpowiedzialności. Ocena, czy odwołującemu należy zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach sporne okresy wymagała przeprowadzenia szerszego postępowania dowodowego, co możliwe było dopiero przed Sądem.

Wobec powyższego w tym zakresie Sąd orzekł na mocy art.118 ust.1 a w/w ustawy.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na mocy art.98§1 kpc w zw. z § 11 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn. Dz.U. z 2013r. poz.490).