Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Ostrołęce

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Teresa Suchcicka
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Małgorzata Laskowska

po rozpoznaniu w dniu 02 października 2013 r. w Ostrołęce

sprawy z odwołania J. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o wznowienie postępowania w sprawie przyznania prawa do emerytury

na skutek odwołania J. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 19 czerwca 2013r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 1084/13

UZASADNIENIE

J. O. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 19.06.2013r. znak (...), którą tą decyzją organ rentowy odmówił mu wznowienia postępowania w sprawie przyznania prawa do emerytury.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o jego oddalenie, argumentując to brakiem przesłanek do wznowienia postępowania gdyż odwołujący nie przedstawił żadnych nowych dowodów, które miałyby wpływ na prawo do świadczeń J. O.. Przedłożone przez odwołującego zaświadczenie z dnia 30.03.2000r. wydane przez Archiwum Państwowe w W. zostało już złożone przez odwołującego wraz z odwołaniem od decyzji ZUS z dnia 2.09.2011r. z tym wyjątkiem, że wówczas była przedstawiona kopia tego zaświadczenia. Organ zwrócił też uwagę, że zaświadczenie o treści przypominającej przedłożone z Archiwum Państwowego znajduje się już w aktach rentowych. Przedstawiona przez ubezpieczonego legitymacja ubezpieczeniowa potwierdza jedynie okresy zatrudnienia odwołującego, które zostały już zaliczone mu do stażu pracy. Z uwagi na powyższe ZUS odmówił ubezpieczonemu prawa do wznowienia postępowania w sprawie przyznania prawa do emerytury.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. O. w dniu 27.05.2011r. złożył wniosek o ustalenie prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Po rozpatrzeniu powyższego wniosku decyzją z dnia 2.09.2011r. (...) Oddział P. odmówił ubezpieczonemu prawa do wcześniejszej emerytury gdyż J. O. nie spełnił wszystkich warunków niezbędnych do przyznania tego świadczenia tj. nie udowodnił posiadania 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych na dzień 1.01.1999r.

Z odmowną decyzją J. O. nie zgodził się i wniósł odwołanie do Sądu Okręgowego w Ostrołęce. Po rozpatrzeniu sprawy wyrokiem z dnia 6.12.2011r. ( sygn. akt III U 720/11) Sąd Okręgowy w Ostrołęce oddalił odwołanie ubezpieczonego. Na skutek apelacji J. O. sprawa została przekazana do rozpatrzenia Sądowi Apelacyjnemu w Białymstoku, który wyrokiem z dnia 6.06.2012r. (sygn. akt- III AUa 236/12) oddalił apelację.

J. O. ponownie składał w dniu 18.02.2013r. wniosek o emeryturę, postępowanie w tym zakresie zakończyło się decyzją odmowną ZUS z dnia 12.03.2013r.

Kolejny wniosek o emeryturę J. O. złożył w dniu 6.06.2013r. do wniosku załączył oryginalne zaświadczenie wystawione przez Archiwum Państwowe m. st. W. z dnia 30.03.2000r., w którym były podane okresy pracy odwołującego wraz z uzyskanymi sumami wynagrodzeń za poszczególne lata od roku 1974 do 1985 oraz swoją legitymację ubezpieczeniową.

Organ rentowy po przeanalizowaniu złożonego wniosku oraz załączonej dokumentacji wydał zaskarżoną decyzję.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. O. jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z regulacja zawartą w art. 114 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Prawo do świadczeń lub ich wysokości ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zastaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Przepisy ustawy emerytalnej stanowią lex specialis w stosunku do regulacji zawartych w postępowaniu administracyjnym, zgodnie z art. 180 § 1 k.p.a. regulacja zawarta w tych przepisach ma zastosowanie przed organami rentowymi jeżeli odmienne przepisy nie zawierają innych uregulowań. W związku z regulacja zawartą w art. 114 ust 1 ustawy o emeryturach i retach z FUS kwestia wznowienia postępowania została ograniczona do jedynie dwóch enumeratywnie wymienionych przypadków.

Odwołujący do wniosku z dnia 6.06.2013r. załączył nowe dokumenty w postaci zaświadczenia i legitymacji ubezpieczeniowej, jednak nie są to nowe dowody w rozumieniu przepisów emerytalnych. Zaświadczenie, które było dołączone do nowego wniosku pojawiło się już w postępowaniu przed organem rentowym w formie kserokopii, jego treść nie była kwestionowana. Sam fakt przedstawienia dokumentu w postaci oryginału w zamian kserokopii nie może być traktowane jako nowy dowód. Przepisy regulujące wznowienie postępowania nakazują przedłożenie nowych dowodów, a nie samych dowodów tylko w innej formie.

Okoliczności na które powołuje się odwołujący potwierdzone w książece ubezpieczeniowej, dołączonej do wniosku z 6.06.2013r. zostały już przez organ rentowy uwzględnione i zaliczone do stażu pracy ubezpieczonego. Ustawodawca nie wymaga powołania nowych okoliczności jako warunku do wznowienia postępowania ( jak to ma miejsce w przypadku nowych dowodów), a jedynie wymaga by okoliczności te istniały przed wydaniem decyzji. Taka forma postępowania ma na celu niejako ochronę ubezpieczonego, aby żadna okoliczność nie została przez organ pominięta przy ustalania prawa do określonych świadczeń. Pominięcie przez ZUS okoliczności istnych dla ustalenia prawa ubezpieczonego do świadczeń stanowiłoby uchybienie, którego negatywnych skutków ustawodawca pragnął uniknąć wprowadzając regulację ponownego ustalenia świadczeń. Należy zaznaczyć, że okoliczności na które powołuje się odwołujący były znane organowi rentowemu w trakcie postępowania w I instancji i zostały uwzględnione przy ustalaniu prawa do emerytury. Organ rentowy miał o nich wiedzę potrzebną do wydania merytorycznie poprawnej decyzji i uwzględnił je podczas wydawania rozstrzygnięcia dotyczącego prawa odwołującego do emerytury.

Odwołujący nie przedstawił nowego materiału dowodowego, a jedynie inną formę tych samych materiałów, co w konsekwencji doprowadziłoby jedynie do ponownej oceny identycznego materiału dowodowego. Nawet w przypadku odmiennych wniosków końcowych nie byłoby to podstawą do ponownego ustalenia świadczeń (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5.04.2011r.III UK 92/10). Samo dołączenie legitymacji ubezpieczeniowej zawierającej jedynie potwierdzenie okoliczności znanych i niekwestionowanych przez organ rentowy samo w sobie nie może warunkować konieczności wznawiania postępowania rentowego celem ponownego ustalania świadczeń emerytalno- rentowych.

Mając na uwadze powyższe Sąd oddalił odwołanie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.